گفته بودم که برگشتم...گفته بودم که مینویسم بی شک....اما...باز هم از آخرین باری که یادداشت جدید باز شد خیلی میگذرد....
زمان اینجا در اختیار من نیست!این طرف دنیا انگار به جای 24ساعت 20 ساعت دارند مثلا...و من برای کار های روزمره حتی ،زمان کم می آورم....اینجا روزها در آرامش در حال سپری شدن هست و جدا شدن من از هم خونه ام تازه ترین خبر این روزهاست...
از این به بعد تنها با صدای پنکه سقفی و پارس سگ ها از دور دست روز ها رو میگذرونم...شاکی نیستم...خودم انتخاب کردم بدون هم خونه بودن رو ...به نظرم رسید ما این همه غربت رو تحمل نمیکنیم که اینجا کسی از صبح تا شب با کارهای بی فکرش روی اعصاب آدم قدم بزند....و مشغول خاله خانباجی های مسخره بشیم....
ترم اول تمام شد!به همین سادگی!
اه
به سلامتی
چرا خونه رو عوض کردی، اونجا که آبا و اجدادی بود!!!
منظورت از آبا و اجدادی چیه؟؟!!خونه عوض نشد...هم خونه رفت!
دلچسب بود ...
:)
حالم داره از اون فیس بوک به هم میخوره
اینجا چقدر خوبه
چقدر آروم و سوت و کور و قشنگه...فکر کنم درست مثل خونه ات!
میگم بیا دوباره سعی کنیم مثل بچه آدم وبلاگ بنویسیم به جای ک...ش های فیس بوکی
هنوز وقتی کامنتت رو میبینم هیجان زده میشم...
آره واقعا اونجا رو هم به گند کشیدن... اینهایی که توصیف کردی منظورت دقیقا این بلاگ بود؟خیلی وقته داره خاک میخوره :) باید بیای و خونه جدیدمو ببینی که اونجوری هست که همیشه دوست داشتم ..تنهاتر از همیشه :)
تو که داری مینویسی ...مثل همیشه با اون کلمات مسحور کننده....منم سعی میکنم... :*